Istnieją rodzime witryny poświęcone nauce pisania skryptów. Przystępna jest strona Tomasza Gawędy.
Tworzymy pierwszy skrypt używając dowolnego edytora - tutaj edytorem jest gedit, a skrypt nosi nazwę skrypt1.sh - i zapisujemy go w wybranym katalogu.
"Pierwsza linia skryptu nazywana shebang zaczynająca się od znaków: #! choć wygląda jak komentarz, nie jest nim - ma szczególne znaczenie - wskazuje na interpreter który powinien zostać użyty do wykonania skryptu, ścieżka do niego musi być podana w postaci bezwzględnej (nie można użyć dajmy na to samego bash) i musi się znajdować w pierwszej linii skryptu, bez żadnych poprzedzających odstępów. Tutaj skrypt zawsze będzie wykonywany przez interpreter poleceń /bin/bash, niezależnie od tego jakiego rodzaju powłoki w danej chwili używamy.
Znak # (hasz) oznacza komentarz, wszystko co znajduje się za nim w tej samej linii, jest pomijane przez interpreter.
Jedyne co nam pozostaje to nadać prawa wykonywalności skryptowi i uruchomić go."
Pozostając w katalogu, w jakim zapisaliśmy skrypt, używamy Terminala:
Polecenie chmod 711 (równoważny jest zapis chmod +x) to nadanie prawa wykonywalności skryptowi.
#!/bin/bash
{codecitation}#!/bin/bash{/codecitation}
#!/bin/bash
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz