czwartek, 27 września 2012

Bezpieczeństwo w przeglądarce Chrome: rozszerzenia

   Od opublikowania wersji 4.0 przeglądarki Chrome, jej bardziej zaawansowani użytkownicy mogą korzystać z systemu rozszerzeń. To nieduże programy, które powiększają funkcjonalność przeglądarki.
   Rozszerzenia instaluje się wybierając kolejno: Ustawienia Chromium (ikonka klucza w prawym górnym narożniku) > Narzędzia > Rozszerzenia > Pobierz więcej rozszerzeń.
   Wielu osobom wprowadzenie obsługi rozszerzeń do Chrome'a potrzebne jest tylko po to, by móc skorzystać z programu do blokowania reklam. Blokuje się wszystko co jest spamem, czyli treścią niezamówioną: przede wszystkim reklamy. Typowym rozszerzeniem do tego celu jest AdBlock.
   Zaawansowani użytkownicy Ubuntu blokują także aplikacje Javy: ideą jest zablokowanie JavaScript, Java i Flash na wszystkich stronach, z wyjątkiem wyraźnie wymienionych. Blokowanie skryptów jest stosowane z powodów bezpieczeństwa, ale i prywatności. Odstępstwa od tej zasady powinny być nieliczne i w niezbędnych przypadkach. Do blokowania skryptów - rozszerzeniami w rodzaju NoScript - niezbędne jest spore doświadczenie. Zwyczajny użytkownik nie powinien tego robić bez poważnej przyczyny.
   Do powyższych celów w Chrome zazwyczaj poleca się NotScripts w parze z AdBlock Plus. Ale ta para nie jest jedynym rozwiązaniem. Dostępne są i inne możliwości.
   Zwykłemu użytkownikowi wystarczy program blokujący reklamy. Bardzo dobrym rozszerzeniem blokującym reklamy jest AdThwart: jest spolszczony. Korzysta on z silnika filtra AdBlock Plus przeznaczonego dla Firefoksa. Domyślnie posiada on także filtr przeznaczony dla użytkowników przeglądających serwisy na serwerach umieszczonych w Polsce. Aby go uaktywnić trzeba przejść do Opcji i zaznaczyć pole przy PLgeneral (Polski).


   Dobrze skonfigurowane rozszerzenia Chromium zwiększają komfort pracy doświadczonego użytkownika Ubuntu. Strony wczytują się szybciej.
   Jednak zwykłemu użytkownikowi - należy do nich 99% osób korzystających z internetu - programy blokujące, przede wszystkim typu NoScript, mogą raczej stworzyć problemy niż zapewnić prywatność, bezpieczeństwo czy przyspieszyć system.

środa, 19 września 2012

Programy antywirusowe Ubuntu 12.04

   Ubuntu jest tak renomowanym i rozpowszechnionym systemem, że złośliwe ataki skierowane przeciw niemu mogłyby stanowić zmorę jego użytkowników. A jednak zwyczajny użytkownik nie musi poświęcać nadzwyczajnej troski problemowi wirusów. Ubuntu samo w sobie - bezzwłocznie po standardowej instalacji - jest wystarczająco bezpiecznym systemem.
   W niedokończonym - zdaje się - podręczniku Instalacja i wstępna konfiguracja systemu Debian GNU/Linux Paweł Sadkowski zamyślił następujący rozdział:

7.7 Antywirus
O “konieczności” instalacji antywirusa


   Cudzysłów obejmujący słowo konieczności autor postawił genialnie, a cały powyższy zapis jest wspaniałym skrótem stosunku znawców Linuksa do programów antywirusowych.
   W istocie fundamentalnym zabezpieczeniem Ubuntu przed wirusami są nie programy antywirusowe, a jego twórcy i użytkownicy. Jeśli twórcy nie dopuszczą wrogiego kodu do oprogramowania gromadzonego w repozytoriach i jeśli użytkownicy nie sięgną po nieautoryzowane oprogramowanie - oba warunki muszą być spełnione - żaden wirus nie zaszkodzi Ubuntu. W zwyczajnej codziennej pracy twórców nad weryfikacją kodu programów i zwyczajnej codziennej rozwadze użytkowników przy instalowaniu aplikacji - zasadniczo powinny być pobierane z Centrum Oprogramowania Ubuntu - zamyka się niezwykła niedostępność Ubuntu dla wirusów.
   Zasady rozważnego użytkowania Ubuntu przedstawia Susan Brownmiller:
Don't change any default settings with regard to networking (Nie zmieniaj żadnych ustawień domyślnych w odniesieniu do sieci),
Use strong passwords for all users (Zawsze używaj silnych haseł),
Don't install software from untrusted sources (Nie instaluj oprogramowania z niezaufanych źródeł),
Use the NoScript extension in Firefox (Użyj rozszerzenia NoScript w Firefoksie, ScriptNo w Chrome),
Back up regularly (metodycznie wykonuj kopie zapasowe),
Don't be dumb (Nie bądź głupi).
   Co znaczy "Nie bądź głupi"? Susan Brownmiller wyjaśnia: "Możesz mieć wszystko: skonfigurować firewall i szyfrowania, itd., ale jeśli jesteś głupi, bitwa jest przegrana.Wiele naruszeń bezpieczeństwa jest wynikiem socjotechniki. Nie podawaj swojego hasła. Nie klikaj na linki w e-mailach. Nie otwieraj załączników od osób, których nie znasz."



   Nie bądź głupi, to znaczy: nie wykonuj w Ubuntu żadnych działań zalecanych przez nieznajomą osobę. Z zasady odrzucaj reklamy i unikaj porad samozwańczych proroków. Na kredyt zaufania zasługują tylko osoby ogólnie szanowane, posiadające nieskazitelną opinię.
   Ale znaczy to także, że nie należy być zadufanym w swoją wiedzę i bezpieczeństwo: bardzo zdeterminowany złoczyńca zawsze znajdzie środki i wspólników, aby włamać się do upatrzonego systemu.

czwartek, 13 września 2012

Poznawanie Ubuntu: podręczniki

   Wielu autorów opisuje ten system operacyjny: jest sporo podręczników o Ubuntu.
   Fundamentalnym, źródłowym i aktualnym materiałem jest Podręcznik Ubuntu 12.04e2 do pobrania z Ubuntu Manual Project.
   Zespołem autorów podręcznika kieruje Benjamin Humphrey, który zapoczątkował pracę nad nim 22 grudnia 2009 roku. Podręcznik nie jest przetłumaczony na język polski.
   W języku polskim najbardziej kompletną próbą przedstawienia podręcznika systemu jest praca zbiorowa Ubuntu, przedstawiona na stronie Wikibooks. W postaci pliku PDF - w wersji z dnia 9 września br. - można pobrać ten podręcznik z witryny Chomikuj.
   Podręcznik - zapoczątkowany w 2011 roku - jest tylko częściowo zaktualizowany do wersji Ubuntu 12.04.
   Najaktualniejszą pracą w języku polskim o Ubuntu - ostatnia wersja z 5 sierpnia br. - jest Przewodnik Ubuntu 12.04 LTS Precise Pangolin napisany przez Łukasza Schmidtke.
   Przewodnik można pobrać na stronie Ubuntu-pomoc.org.

piątek, 7 września 2012

Optymalizacja Panelu Ubuntu 12.04 - Obszar wskaźników

   Z prawej strony Paska powiadamiania Unity znajduje się Obszar wskaźników (indicator area) zawierający zbiór piktogramów (icons). Kluczowa w tym zbiorze jest ikonka Menu systemu znajdująca się na prawym skraju Paska powiadamiania. Ikonki mają zapewnić szybki dostęp do najpotrzebniejszych funkcji systemu.    



   Zbiór piktogramów zainstalowanych domyślnie w Ubuntu 12.04 można modyfikować. Ikonki wskaźników można usuwać i dodawać według potrzeby. O dostępnych wskaźnikach i ich instalacji z użyciem Terminala informuje Umair.
   Zmieniać można również grafikę ikonek w oknie Icons apletu MyUnity (wybiera się kolejno: Menu systemu > Ustawienia systemu... > MyUnity > themes > Icons).
   W MyUnity są do wyboru 22 style ikonek Obszaru wskaźników.

niedziela, 2 września 2012

Konfiguracja Pulpitu Ubuntu

   Ubuntu - w wersji 12.04 z dobrze już dopracowaną powłoką Unity - pozwala na uporządkowanie Pulpitu (Desktop).
    Po uruchomieniu komputera Pulpit może być jednolity i czysty, jak powierzchnia zadbanego biurka. Zasadniczo Pulpit jest - i powinien być - obszarem roboczym, na jakim wyświetlane są bieżące informacje i gromadzone aktualnie niezbędne pliki. Potrzebne programy uruchamia się łatwo używając paneli Unity, jakie - z wyjątkiem Paska powiadamiania (Panelu) - domyślnie są ukryte. Po zakończeniu pracy, przed wyłączeniem komputera, Pulpit powinno się oczyścić przenosząc pliki do docelowych katalogów lub usuwając je z systemu.
    Ascetyczną powierzchnię Pulpitu uzyskuje się wybierając kolejno: Menu System>Ustawienia systemu...>Wygląd>Tapety>Kolory i gradienty>Kolor jednolity.