czwartek, 7 lutego 2013

Programowanie w Ubuntu (3)


Lekcja 3

   Zmienne, ich kwalifikatory i typy konwersji.









   Witaj! Trzecia lekcja: dzisiaj zmienne i ich typy konwersji.
   Zmienne są używane do przechowywania informacji. W C dostępne są następujące typy zmiennych wraz z kwalifikatorami (wtedy słowo int może być opuszczone, a więc równoważny jest zapis: short, long, unsigned)
:
   Całkowite 
  • int - typ całkowity, na platformach 32-bitowych zakres liczb reprezentowanych przez ten typ to -32768 do 32767; 
  • long - długi całkowity; -2 147 483 648 do 2 147 483 647.
   Zmiennoprzecinkowe
  • float - typ zmiennoprzecinkowy pojedynczej precyzji, do przechowywania liczb rzeczywistych -3.4*10^(-38) do 3.4*10^(+38); 
  • double - typ zmiennoprzecinkowy podwójnej precyzji, do przechowywania liczb rzeczywistych, ale z większą precyzją -1.7*10^(-308) do 1.7*10^(+308); 
  • long double - bardzo długie zmiennoprzecinkowe. 
   Symboliczne
  • char - jeden bajt, mieści jeden znak ze zbioru znaków; -128 do 127. 
   Nieoznaczone
  • unsigned - całkowite bez znaku (tylko dodatnie). 
   Typ (wzorzec) konwersji poprzedzony jest znakiem %; może zawierać szerokość pola (dla liczb zmiennoprzecinkowych szerokość pola i ilość znaków po przecinku oddzielone kropką) oraz znak określający typ konwersji.Typy konwersji:
  • d - dziesiętny, całkowity ze znakiem (int) 
  • i - dziesiętny, całkowity ze znakiem (int); 
  • u - całkowity, dziesiętny bez znaku (unsigned); 
  • o - całkowity, ósemkowy bez znaku; 
  • x - całkowity, szesnastkowy bez znaku; 
  • f - zmiennoprzecinkowy, ze stałą dokładnością (float, double); 
  • e - zmiennoprzecinkowy, ze zmienną dokładnością (float, double); 
  • c - pojedynczy znak (char); 
  • s - ciąg znaków (char). 
   Typy konwersji uprzedzają, jakich liczb kompilator ma się spodziewać. Teraz rozważmy kilka przykładów tego, jak z nich korzystać.
   Napiszemy mały program, który wyświetla zawartość zmiennej A; typ zmiennej to int.





   Pierwszych trzech wierszy nie komentuję; to już je znamy.

   W czwartej linii, deklarujemy całkowite zmienne typu int, oddzielone przecinkami.
   W wierszu piątym i szóstym, ustanawiamy wartości zmiennych a i b jako 5 i 7.
   W siódmej linii wprowadzamy wartości zmiennych wyjściowych oddzielnie. Do tego celu używamy znaku %i i cudzysłowu. Znak procent - % - jest obowiązkowy. Litera i w naszym przypadku to kwalifikator int. Po cudzysłowiu stawiamy przecinek i oddzielone przecinkiem wpisujemy zmienne. Liczba kwalifikatorów %i powinna być równa liczbie zmiennych zadeklarowanych po pierwszym przecinku.
   W ósmym wierszu wyprowadzamy na ekran sumę wartości zmiennych. Jak widać, używamy tylko jednego kwalifikatora %i, ponieważ po przecinku mamy a+b, będące jedną wartością, to jest sumą a i b. Identycznie można podzielić - /, pomnożyć - *, odjąć - (minus). 
   Rezultat powinien być następujący:


   Oto kolejny przykład, tym razem jednak, będziemy deklarować zmienne jako zmiennoprzecinkowe podwójnej precyzji (double):



















   W czwartej linii, zadeklarowaliśmy zmienne, ale tym razem używamy ich na trzy różne sposoby. Pierwszy to tablica - [3]={1, 2, 3} - zadeklarowaliśmy trzy zmienne a. Liczbę zmiennych, przedstawia się w nawiasie kwadratowym. A po znaku równości, również w nawiasach, oddzielone przecinkami, przypisujemy im wartości - a[0]=1, a[1]=2 i a[2]=3. Zwróć uwagę, że numeracja rozpoczyna się od zera. Drugi typ to b[100]. Tutaj deklarujemy sto zmiennych b, ale nie przypisujemy im wartości. Można przypisać im wartości później, zrobiliśmy to w 5 i 6 wierszu. Trzeci typ to c=5. Jak widać wartość przypisać można natychmiast po deklaracji zmiennej.
   Jak wynika z 7 i 8 wiersza numeracja zmiennych rozpoczyna się od zera. Dla wyświetlania używamy kwalifikatora %f, gdyż mamy typ zmiennych double.
   Ostatnich wiersze nie będę komentował szczegółowo, gdyż powinieneś już wiedzieć, jak one działają.
   A oto rezultat kompilacji i wykonania programu:










   
   W tej lekcji, poruszyłem trochę temat tablic, ale bardziej szczegółowo, będziemy rozmawiać o nich w przyszłości. 

   3. Zadanie: 

   Napisz program zamieniający stopnie Fahrenheita na stopnie Celsjusza.
   Rozwiązanie zadania na forum.
  
   Na tym trzecia lekcja kończy się. Powodzenia!

   Tłumaczył: Leon Miklosik.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz